‫1. اوژن آتژه (Eugène Atget) | شهرت پس از مرگ (1857–1927)
اگرچه خود را یک هنرمند نمی‌دانست، اما بسیاری او را پدربزرگ عکاسی خیابانی و مستند می‌نامند. او به‌طور وسواس‌گونه‌ای تمام کوچه‌ها، ساختمان‌ها و جزئیات پاریسی را که در حال نابودی و مدرن شدن بود، مستند کرد. ترکیب‌بندی او در سال‌هایی که عکاسی بسیار تازه و جدید بود، اعجاب‌انگیز است.

‫2. هانری کارتیه-برسون (Henri Cartier-Bresson) | پدر لحظه‌ی قطعی (1908–2004)
بسیاری او را پدر عکاسی خیابانی مدرن و فوتوژورنالیسم می‌دانند. او مفهوم «لحظه‌ی قطعی» (The Decisive Moment) را به دنیا معرفی کرد؛ یعنی آن کسری از ثانیه که در آن، فرم و محتوا به کامل‌ترین شکل ممکن در کنار هم قرار می‌گیرند.

‫3. رابرت دوانو (Robert Doisneau) | راوی قصه‌های پاریس (1912–1994)
او نماینده‌ی برجسته‌ی مکتب عکاسی انسان‌گرایانه‌ی فرانسه است. عکس‌های دوانو نگاهی گرم، طنزآمیز و رمانتیک به زندگی روزمره‌ی مردم پاریس دارد. او به دنبال ثبت لحظات کوچک و ارزشمندی بود که اغلب از چشم دیگران پنهان می‌ماند.

‫4. هلن لویت (Helen Levitt) | شاعر خیابان‌های نیویورک (1913–2009)
او یکی از مهم‌ترین و اولین پیشگامان عکاسی رنگی در خیابان بود. عکس‌های او از زندگی روزمره، به‌ویژه بازی کودکان در محله‌های نیویورک، سرشار از زندگی، حرکت و لطافتی شاعرانه است. او استاد ثبت لحظات گذرا و صادقانه بود.

‫5. رابرت فرانک (Robert Frank) | منتقدی صریح (1924–2019)
عکاس سوئیسی-آمریکایی که با کتاب انقلابی خود «آمریکایی‌ها» (The Americans)، انقلابی به پا کرد. او به عکاسان خیابانی آموخت که می‌توانند فراتر از شکار لحظه‌ها، یک دیدگاه و روایت شخصی منسجم (Photo Essay) خلق کنند.

‫6. گری وینوگرند (Garry Winogrand) | عکاس بی‌قرار آمریکایی (1928–1984)
وینوگرند یکی از پرکارترین عکاسان تاریخ بود. او با انرژی تمام‌نشدنی و دوربین همیشه در دستش، نبض زندگی اجتماعی آمریکا در اواسط قرن بیستم را ثبت کرد. کادرهای کج و نگاه بی‌واسطه‌ی او به یکی از امضاهای اصلی‌اش تبدیل شد.

‫7. جوئل میروویتز (Joel Meyerowitz) | رنگ به مثابه اطلاعات (متولد 1938)
او نیز مانند هلن لویت، از پیشگامان و مدافعان سرسخت عکاسی رنگی در دورانی بود که تنها عکاسی سیاه‌وسفید جدی گرفته می‌شد. او معتقد است که رنگ، اطلاعات بیشتری از فضا و اتمسفر لحظه را منتقل می‌کند و به‌تنهایی می‌تواند موضوع یک عکس باشد.

‫8. دایدو موریاما (Daido Moriyama) | شورشی سیاه‌وسفید (متولد 1938)
موریاما یکی از مهم‌ترین چهره‌های عکاسی ژاپن است. سبک او با کنتراست بالا، دانه‌های درشت (Grain) و کادرهای نامتعارف شناخته می‌شود که حس اضطراب، هرج‌ومرج و انرژی پنهان شهرهای ژاپن پس از جنگ را منتقل می‌کند.

‫9. بروس گیلدن (Bruce Gilden) | گنگستر (متولد 1946)
گیلدن به خاطر سبک بسیار جسورانه و تهاجمی‌اش معروف است. او با استفاده از فلاش و نزدیک شدن بیش‌ازحد به سوژه‌هایش در خیابان‌های نیویورک، پرتره‌هایی بسیار قدرتمند و بی‌پرده از «شخصیت‌های» شهری خلق می‌کند.

‫10. الکس وب (Alex Webb) | نقاش لایه‌های رازآلود (متولد 1952)
الکس وب استاد خلق قاب‌های پیچیده و چندلایه با رنگ‌های غنی و نورهای دراماتیک است. در هر عکس او، چندین داستان به‌طور هم‌زمان در پیش‌زمینه، میانه و پس‌زمینه در حال وقوع است که بیننده را به کشف جزئیات دعوت می‌کند.